ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮاحی اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر

ﻫﻤﻪ ﻃﺮﺣﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر (ﺑﺎراﻧﻲ و ﻣﻮﺿﻌﻲ) ﺑﺮای اﻧﺘﻘﺎل آب ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺒﻜﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻮزﻳﻊ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﺮوج آب ﺑﺎ ﺑﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ اﻧﺮژی دارﻧﺪ. در ﺑﻌﻀﻲ ﺣﺎﻻت اﻳﻦ اﻧﺮژی ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻴﺮوی ﺛﻘﻞ (اﺧﺘﻼف ارﺗﻔﺎع) ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد وﻟﻲ در اﻛﺜﺮ ﻣﻮارد اﻳﻦ اﻧﺮژی از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻤﭗ ﻛﻪ ﺧﻮد اﻧﺮژی ﻻزم را از ﺑﺮق ﻳﺎ ﻣﻮﺗﻮرﻫﺎی دﻳﺰﻟﻲ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد، ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد. در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ در ﺧﺼﻮص اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﺗﻬﻴﻪ ﭘﻤﭗ، ﭘﻤﭙﻬﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﻧﺤﻮه اﻧﺘﺨﺎب ﭘﻤﭗ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ارﺗﻔﺎع ﻣﻜﺶ و ﭘﺪﻳﺪه ﺧﻼءزاﻳﻲ، ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ، ﻣﻼﺣﻈﺎت کلی راﺟﻊ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ و ﺑﺮق اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﮔﺮدد:

1-4 اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﺗﻬﻴﻪ ﭘﻤﭗ

ﭘﻤﭙﻬﺎﻳﻲ ﺟﻬﺖ آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻪﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﺷﺪ. اﺻﻄﻼح ﭘﻤﭗ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻪ ﭘﻤﭙﻲ اﺗﻼق ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻳﻚ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪن ﭘﻤﭗ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﻛﻪ دارای اﺑﻌﺎد و اﻧﺪازه ﻫﺎی ﻳﻜﺴﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﺟﺎی ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮد و ﻟﻮازم ﻳﺪﻛﻲ ﻛﻤﺘﺮی ﺑﺮای ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﭘﻤﭗ در اﻧﺒﺎر ﻧﮕﻬﺪاﺷﺖ و ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در وﻗﺖ و ﻗﻴﻤﺖ ﻧﺎﺷﻲ از اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻮدن ﻃﺮح ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻴﻬﺎی ﻣﻜﺶ و راﻧﺶ ﭘﻤﭗ و ﻛﺎﻫﺶ ﻟﻮازم ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﺳﺖ آورد.

ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺑﻪﻛﺎر ﺑﺮدن ﭘﻤﭙﻬﺎی اﺳﺘﺎﻧﺪارد، روﻧﺪ ﻃﺮاﺣﻴﻬﺎ و ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﻨﺎﻗﺼﻪﻫﺎ را ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻌﺮوف DIN 24255 درﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪه ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ اﺳﺖ.

زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﻤﭙﻲ ﺑﺮای ﻛﺎر در ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدد، ﺑﺎﻳﺪ اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ در ﻣﻮرد آن اﻋﻼم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ :

− ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻛﺎر و ﻳﺎ ﻛﺎرﺑﺮد ﭘﻤﭗ،

− ﺗﻌﺪاد ﭘﻤﭗ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز داﻳﻤﻲ و ﻳﺎ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺑﻮدن ﻛﺎر آن،

− ﻧﻮع ﭘﻤﭗ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز و ﻳﺎ ﻧﻮع ﭘﻤﭗ ﻣﺮﺟﻊ (اﻧﺘﺨﺎب ﺧﺮﻳﺪار)،

− ارﺗﻔﺎع ﻣﻜﺶ ﻣﺜﺒﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﻳﺎ NPSH و ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻫﻮاﮔﻴﺮی ﺧﻮدﺑﺨﻮد در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز،

− ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺳﻴﺎل ﻣﻮرد ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ،

− آراﻳﺶ و اﺳﺘﻘﺮار ﭘﻤﭗ : ﺛﺎﺑﺖ، ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ، اﻓﻘﻲ و ﻳﺎ ﻋﻤﻮدی،

− ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ، ﻓﻀﺎی ﻣﻮﺟﻮد، داﺧﻠﻲ ﻳﺎ ﺧﺎرﺟﻲ، ارﺗﻔﺎع ﻣﺤﻞ از ﺳﻄﺢ درﻳﺎ (اﮔﺮ از 150 ﻣﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ) درﺟﻪ ﺣﺮارت،

− ﺿﻮاﺑﻂ ﭘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدد،

− ﻧﻮع ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺤﺮک و ﻧﻮع اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﭘﻤﭗ (ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ، ﻳﺎ دﻧﺪه ای)،

− اﺑﺰار اﺳﺘﺎرت و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز،

− ﺿﻮاﺑﻂ آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺎزرﺳﻲ، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ،

− زﻣﺎن ﻣﻨﺎﻗﺼﻪ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﻤﻞ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮارد.

2-4 ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﭘﻤﭙﻬﺎ

ﭘﻤﭙﻬﺎ دارای اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ وﻟﻲ راﻳﺞﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی ﻧﺤﻮه اﻧﺘﻘﺎل اﻧﺮژی ﺑﻪ ﺳﻴﺎل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮاﻳﻦ اﺳﺎس ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ و دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ. ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ آن ﮔﺮوه از ﭘﻤﭙﻬﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺳﻴﺎل ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺘﺤﺮک ﭘﻤﭗ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﻣﻲﺷﻮد وﻟﻲ ﭘﻤﭙﻬﺎی دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ، ﭘﻤﭙﻬﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل اﻧﺮژی ﺑﻪ ﺳﻴﺎل ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺮﻛﺖ آن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. در ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو دﺳﺘﻪ از ﭘﻤﭙﻬﺎ، ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آﻧﻜﻪ ﻳﺎ ﺑﺪه ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ﻳﺎ آﻧﻜﻪ دارای ﺑﺪه ﻛﻤﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻛﺎرﺑﺮد ﭼﻨﺪاﻧﻲ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻧﺪارﻧﺪ. وﻟﻲ ﭘﻤﭙﻬﺎی دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﺑﻪدﻟﻴﻞ داﻣﻨﻪ وﺳﻴﻊ ﺑﺪه و ﻓﺸﺎری ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﺑﺮد وﺳﻴﻌﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﻧﺪ.

ﭘﻤﭙﻬﺎی دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ وﻟﻲ راﻳﺞﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮع آﻧﻬﺎ ﻛﻪ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻧﻴﺰ ﻛﺎرﺑﺮد دارد ﭘﻤﭙﻬﺎی ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ در اﻳﻦ ﮔﺮوه از ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺳﻴﺎل در اﺛﺮ ﻧﻴﺮوی ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮواﻧﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده و در اﺛﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﭘﻤﭗ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻓﺸﺎر ﻣﻲ ﺷﻮد. اﻳﻦ دﺳﺘﻪ از ﭘﻤﭙﻬﺎ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﺟﺮﻳﺎن ﺳﻴﺎل ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻮع : ﺷﻌﺎﻋﻲ، ﻣﺨﺘﻠﻂ و ﻣﺤﻮری ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.

در ﭘﻤﭙﻬﺎی ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻌﺎﻋﻲ ﺳﻴﺎل از ﻃﺮف ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ وارد ﺷﺪه و در ﺟﻬﺖ ﺷﻌﺎع ﭘﺮواﻧﻪﻫﺎ ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮد. ﭘﻮﺳﺘﻪ اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ از ﻟﺤﺎظ ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮی ﺷﺒﻴﻪ ﺣﻠﺰون ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و اﻏﻠﺐ ﻳﻚ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻓﺸﺎر 5 ﺗﺎ 95 ﻣﺘﺮ و ﺑﺪه ﺗﺎ 1800 ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﻪدﻟﻴﻞ اﻳﺠﺎد ﻣﺤﺪوده ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ از ﻓﺸﺎر و ﺑﺪه و داﺷﺘﻦ راﻧﺪﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺎرﺑﺮد ﻓﺮاواﻧﻲ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﻧﺪ.

ﻧﻮع دﻳﮕﺮ ﭘﻤﭙﻬﺎی ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ، ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺨﺘﻠﻂ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺳﻴﺎل در ﺟﻬﺖ ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ وارد ﭘﺮواﻧﻪ ﺷﺪه و در ﺟﻬﺖ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ از ﭘﺮواﻧﻪ ﺧﺎرج ﻣﻲﮔﺮدد. ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺨﺘﻠﻂ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺗﻮرﺑﻴﻨﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻌﺮوف ﻫﺴﺘﻨﺪ دارای ﻓﺸﺎر و ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ وﻟﻲ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮی (ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ) ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻓﺸﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺗﺎ 200 ﻣﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺗﻮرﺑﻴﻨﻲ ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﻘﻲ ﻳﺎ ﻋﻤﻮدی ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﻛﺎرﺑﺮد ﻓﺮاواﻧﻲ دارﻧﺪ.

ﻧﻮع ﺳﻮم ﭘﻤﭙﻬﺎی ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ، ﭘﻤﭙﻬﺎی ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺤﻮری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺳﻴﺎل در ﺟﻬﺖ ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ وارد ﺷﺪه و درﺟﻬﺖ ﻣﺤﻮر ﻧﻴﺰ ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮد. اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻤﭙﻬﺎی ﻣﻠﺨﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻌﺮوف ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪدﻟﻴﻞ اﻳﺠﺎد ﺑﺪه زﻳﺎد و ﻓﺸﺎر ﻛﻢ در آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﺑﺮد ﻧﺪارﻧﺪ.

3-4 ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ

ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ازاء ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ارﺗﻔﺎع ﻛﻞ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮد ﻣﺘﺸﻜﻞ از ﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﻓﺸﺎر اﺳﺘﺎﺗﻴﻚ و ﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﻓﺸﺎر دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻓﺸﺎر اﺳﺘﺎﺗﻴﻜﻲ آن ﻗﺴﻤﺖ از ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﺪه ﺑﻮده و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺷﺎﻣﻞ اﺧﺘﻼف ارﺗﻔﺎع ﺑﻴﻦ ورودی ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﻧﻘﻄﻪ ﺧﺮوﺟﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. وﻟﻲ ﻓﺸﺎر دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ آن ﻗﺴﻤﺖ از ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺷﺎﻣﻞ اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ و ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ازای ﺑﺪهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و در ﻳﻚ ﻧﻤﻮدار ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺷﻜﻞ 1-4 رﺳﻢ ﮔﺮدد. ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد:

واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺷﺎﻣﻞ اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ و ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ازای ﺑﺪهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و در ﻳﻚ ﻧﻤﻮدار ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺷﻜﻞ 1-4 رﺳﻢ ﮔﺮدد. ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد:

Ht = ﻛﻞ ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز (ﻣﺘﺮ)

Hl = ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در اﺑﺘﺪای ﺑﺎل آﺑﻴﺎری ﻳﺎ ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری (ﻣﺘﺮ)

Hf = اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ و اﻓﺘﻬﺎی ﺟﺰﺋﻲ از ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ ﺗﺎ اﺑﺘﺪای ﺑﺎل آﺑﻴﺎری ﻳﺎ ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری (ﻣﺘﺮ)

He = اﺧﺘﻼف ارﺗﻔﺎع اﺳﺘﺎﺗﻴﻜﻲ از ﺳﻄﺢ آب در ﺣﻮﺿﭽﻪ ﻣﻜﺶ ﺗﺎ اﺑﺘﺪای ﺑﺎل آﺑﻴﺎری ﻳﺎ ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری (ﻣﺘﺮ)

در ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺎط ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻌﻴﺎر اﻧﺘﺨﺎب ﭘﻤﭗ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز اﻳﻦ ﻧﻘﺎط ﻣﻼک ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﺬا ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻧﻘﺎط ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﻛﺪام ﻧﻘﺎط ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺳﭙﺲ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻤﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺑﻌﻀﻲ از ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻢ از اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ ﻳﺎ ﺑﺪه آﻧﻬﺎ در ﻃﻲ زﻣﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ. ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻛﺎرآﻳﻲ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دﻫﻨﺪ. در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮاردی ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎز آﻳﻨﺪه ﻃﺮح و ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺿﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﺮاﺣﻲ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﮔﺮدد.